උදුරාගත්ත සොයුරන්
සඟවාගත්ත මිතුරන්
ඉඳුල් බත් වෙනුවෙන්
පාවාදුන්න බැලයන්
එලවා සටන් සගයන්
උදුරා පෑන් පින්සල්
උගුල්ලා අබිමන්
හීලෑකළ හපුටු කතුවන්
පොළුගසා හිස්
පළා මද කා හදවත්
මැටියෙන් අඹාගත්
පිළිම මැද වැජඹෙනා මැරයන්
දත් නැති උසාවිත්
ලැජ්ජා නැති පොලීසිත්
අතර කොඳු ඇති සගයන්
දරා දිරිගෙන තාම අසිපත්
ඔව් වසර හතරක්
කළු ජනේරුම හතරක් !
අතක් ඔසවා කෑ ගසන්නට
අහසක් අහිමි මිනිසෙක්මි
මම්……….
ඉදින් සොයුරනි
‘කළු ජනේරුව’ කියන වදන ම
ඇතැම්විට මා බියෙන් සසලයි.
‘‘කළුනං අල්ලලා
අපුල්ලාපියව් ඔය ජනේරුව සුදුවෙන්ඩ……!’’
සිය ඇපිල්ලූම් ඇනියට
කොයිවෙලේ අණදෙයිද
මහරජාණන්?
සනත් බාලසූරිය | Sanath Balasooriya
ජනවාරි 2013