(සහෝදරත්වයෙන්, අවිශිබම කැඳවුම්කරු උඳුල ප්‍රේමරත්න සහෝදරයා වෙත)
උඳුල සඳ මඬළ සැතපුන හිරගෙදර
කඳුළ සියුමැලි ද රිදුණි ද හද මඬළ
පතල අරගලය වියැකුණ රෑ කලෙක
දෙමළ සෝයුරිය ගැන ඇයි කලබලය
සිහින පෙරමුණට හැබැහින් වෙඩි වැදුන
දාක කඳුළ පෙල ගැහුනයි මග දිගට
මහණ දමක් ලෙස රැකගත් රතු කොඩිය
කාගෙ ලෙයින් රතු වී දැයි අමතක ද
යුද්ධෙ නමට මිනිසුන් කඳු ගැහෙන විට
සද්ද නොකර පිළිකනු වල හති ඇරිය
රෙද්ද ලිහා ගෙන මතු කොට ගිනි අවිය
විද්ද විදිලි හද පතුළෙන් ඇහෙනවද
කෙසර අක් බඹරු පමණක් හිස වැතිරූ
දෙමළ හෝඩියට ගිනි බින්ද ද කවුරූ
අඳුර ඉරාගෙන සඳ පොබයන අයුරූ
සඳලුතලාවල අරගල නැත සොයුරූ
නියඟලා මලෙක අසිරිය ඇසට දැනී
පියඹලා එන්ට සිතුනා ද දෙබරුනී
සඟවලා ගසන කොලයක ලකුණු පෙනී
හිනැහිලා පසුව ඉකිබිඳිමු සකියනී
(සංවාදයට විවෘතයි)
මංජුල වෙඩිවර්ධන
2009 දෙසැම්බර්
