මගේ කවුළුව කුඩා
ඔබේ ලෝකෙට වඩා
එන්න එළියට කඩා
ඉන්න එමි වෙර වඩා
–
වඩු කුරුළු කැදැල්ලකි
කිනිත්තක එල්ලෙන
කණමැදිරි පහනකි
කුඩා එළියක් ගෙනෙන
–
හඳක් පායන රැයක
ලොවෙහි හැඩ අනන්තෙට
දකින්නට ඉගිල ඈතට
මනින්නට මට කියා දී නැත
–
සුළං පහරට බියව
තෙමෙන මුර කුටියකි
තටු බැන්ද කූඩුවකි
කතන්දර කියා දී
–
නැඟෙන හඬ වරෙක අවටින්
බිඳෙන රළ සැක අරන් ඇවිදින්
කුදු ගැසී හැකිලෙමින් සිටිමින්
මගේ ලෝකය ඔබේ ලෝකෙන්
–
දෑස පිස දා බලා
දිවා රෑ ඉඟි කළා
නැණස අවදිව ගියා
ඉගිල්ලෙන්නට කියා
–
නිදහසක් මට අවැසිය
මගේ කවුළුව බිඳ හැර
ඉගිල යන්නට
ගිහින් එන්නට
ඉසව් මංපෙත් සොයාගන්නට
උදය ආර්. තෙන්නකෝන්| Udaya R. Thennakoon
